هاشمی رفسنجانی در اولین کنفرانس مطبوعاتی خود پس از فراغت از ریاست جمهوری در سال 76 که به بهانه آغاز به کار دور چهارم مجمع تشخیص مصلحت نظام ترتیب داده شده بود، ترجیح داد بخش عمده ای از اظهارات خود را به حمله و تخریب دولت نهم و سیاستهای اقتصادی رقیب انتخاباتی خود، اختصاص دهد.

به گزارش رجانیوز، از نکات جالب توجه در این نشست خبری، عدم دعوت از روزنامه ها و در مقابل دعوت از سایت اینترنتی آفتاب بود. پیش از این روابط عمومی مجمع تشخیص مصلحت، هرگونه ارتباط با این سایت را تکذیب کرده بود اما دعوت از یک سایت ثبت نشده و بدون شناسنامه در کنفرانس خبری رئیس این نهاد، به تنهایی گویای واقعیت هاست. شاید وجه اشتراک مشی این سایت با مطالب مطرح شده در نشست روز گذشته را بتوان در رویکرد تخریبگرایانه و لجن پراکنانه علیه دولت منتخب ملت، خلاصه کرد.

در این نشست علاوه بر حضور خبرنگار سایت مذکور، نمایندگان خبرگزاریهای ایرنا، فارس، ایسنا، مهر، ایلنا و آنا (دانشگاه آزاد) حضور داشتند.

هاشمی رفسنجانی در این نشست پس از بیان تاریخچه ای از تشکیل مجمع تشخیص از سوی امام (ره)، به پرسشهای خبرنگاران پاسخ گفت. تفاوت مشهودی که میان نوع و نحوه پاسخگویی به سؤالات از سوی هاشمی نسبت به آخرین کنفرانس خبری وی در پایان دوره ریاست جمهوری اش وجود داشت، پاسخ هایی نسبتاً تفصیلی بود که برخلاف روال 9 سال پیش خود به خبرنگاران ارائه می داد.

هاشمی البته نیازی ندید تا تمام آنچه را که از "بدتر شدن بودجه" تا "انحراف از چشم انداز" به دولت نسبت می دهد، مستند به آمار و ارقام رسمی نماید و در مقابل ترجیح داد همچون گذشته قالب کلی گویی و پرهیز از شفافیت را در گفتار خود حفظ نماید.

وی در این نشست خبری با انتقاد از بودجه تنظیمی دولت برای سال 86 گفت: بودجه سال 86، بدتر از بودجه‌‏های دو سال گذشته، بیشتر به نفت متکی است.

وی در پاسخ به سوال خبرنگاری مبنی بر اینکه آیا مجمع تشخیص می‌‏تواند نسبت به انحرافات بودجه سال 86 از سند چشم انداز 20 ساله و سیاست های کلی اصل 44 قانون اساسی راساً وارد وارد شود، گفت: «افرادی که انحرافات بودجه را از سند چشم انداز و سیاست‌‏های کلی اصل 44 بیان می‌‏کنند موارد مشخصی را ذکر کرده‌‏اند به عنوان مثال طبق سند چشم انداز در هر سال باید 10 درصد از اتکا کشور به نفت کاهش یابد، اما در دو سال گذشته این روند برعکس شده و اتکای بودجه به نفت بیشتر از گذشته شده است.»

ادعای هاشمی درباره وابستگی بیشتر بودجه به نفت در حالی مطرح می شود که بسیاری از کارشناسان و نمایندگان مجلس کاهش قیمت پایه نفتی در بودجه 86 (هر بشکه 7/33 دلار) را از نقاط مثبت دومین بودجه تنظیمی دولت دانسته و کمیسیون تلفیق مجلس نیز در بررسی های خود، محاسبه صورت گرفته از سوی دولت در مورد قیمت پایه نفتی را مورد تأیید قرار داده بود. همچنین صادرات غیرنفتی کشور در سال 85 بیش از 38درصد رشد داشته که هاشمی رفسنجانی خود نیز به این رویداد مهم در خطبه های نمازجمعه دو هفته قبل، اذعان کرده بود.

رئیس مجمع تشخیص مصلحت که این روزها از هیچ فرصتی برای تاختن به دولت فروگذار نمی کند، در توجیه این رفتار خود و در پاسخ به سوال خبرنگار دیگری مبنی بر اینکه علی‌رغم آنکه گفتید نظارت مجمع به دلایل مختلف دقیق و جدی نبوده اما در افواه این سؤال وجود دارد که آن مقدار از نظارت مجمع که بر عملکرد مجمع در نظارت بر عملکردها مطرح می‌شود، بیشتر معطوف به انتقاد از دولت و با شائبه‌های سیاسی است؟ اظهار داشت: «من صریح گفتم که همه ما هم مجلس،‌ هم دولت، هم قوه قضائیه و هم خود ما مقصر هستیم و باید بیشتر مواظبت می‌کردیم. ما خیلی از حرف‌ها را به خاطر همان ملاحظه‌ها که مطرح شد نمی‌گوییم تا اصطکاک و چالش پیش نیاید. خیلی کم می‌گوییم، آن قدر دیگران می‌گویند که ما هم حرف‌های آنها را تکرار می‌کنیم و هر روز چند برابر این حرف‌ها از تریبون مجلس تکرار می‌شود و نمی‌شود من که یک مسئول هستم، بیایم در یک سخنرانی در این مورد که مهم‌ترین مسئله کشور است چیزی درباره‌اش نگویم.»

بحث خصوصی سازی یا آنچه که از آن بیشتر به "اختصاصی سازی" یا "مخصوصی سازی" در دو دولت موسوم به سازندگی و اصلاحات یاد می شود و رئیس جمهور نیز هرازچندگاهی یکی از این دو تعبیر را برای نادرست بودن مسیر پیموده شده در سالهای گذشته در امرخصوصی سازی به کار می گیرد، محور بعدی سؤال یکی از خبرنگاران از هاشمی بود.

هاشمی‌رفسنجانی در در واکنش به این سؤال که شما نسبت به واگذاری‌های اقتصادی که دولت نهم باید انجام می‌داده است و نداده، انتقاد کردید در حالی‌که انتقاداتی هم نسبت به واگذاری‌های دولت‌های گذشته وجود دارد و آنها را شفاف و درست نمی‌دانند؟ گفت: «این یک جوسازی بود که همان موقع‌ها بعضی افراد کردند که بیشتر هم از رادیکال‌های چپ بودند که الان پیشیمان هستند از جوسازی‌هایی که کرده بودند. ما از آنها خواستیم که موارد خود را شفاف بگویند ولی هنوز موردی را به من نگفتند و اگر شما سراغ دارید بیان کنید.
وی افزود: به نظرم کار سالم بود و همان جوسازی‌هایی که کردند کار سست شد، در آن موقع و در دولت آقای خاتمی کار با همان سستی و آرامی پیش رفت و کار آن موقع برای ما هم رضایت‌بخش نبود چرا که آن موقع سیاست‌های کلی اصل 44 اصلاح نشده بود و فقط چیزهای محدودی می‌شد واگذار کرد.»

حجیم شدن دولت در طول 16ساله حاکمیت تفکرات اقتصادی کارگزاران بر دستگاه اجرایی کشور، واقعیتی است که نمی توان با چشم بسته از کنار آن فرار کرد. تعداد شرکت های دولتی در سال 57، 190 شرکت بود که این تعداد در سال 78 به 1500 و در سال 82 به بیش از 2500 عدد افزایش یافت. همچنین حجم سرمایه گذاری 123هزار میلیارد ریالی دولتی در اقتصاد در سال 1370، همزمان با 39 برابر شدن حجم دولت از مواردیست که احتمالاً هاشمی علاقه ای به ارائه توضیح درباره آنها نداشته و با متهم نمودن مخالفان خود به "جوسازی"، این پرونده را مختومه می داند. به هر ترتیب به نظر نمی رسد که نواختن مخالفان و منتقدان با برچسب هایی نظیر "جوسازی" یا مواردی دیگری مانند "شرارت"، "موذی گری" و... که اخیراً گاهگاهی از رئیس مجمع تشخیص شنیده می شود، مرهم مناسبی بر زخم پرسش های بی پاسخ مانده باشد.

رفسنجانی بار دیگر به بحث مذاکره با امریکا نیز اشاره کرد: «فکر می‌کنم به اندازه کافی نیرو در کشور هست و اگر قرار شد روزی مذاکرات جدی با امریکا کنیم، آدم‌های نیرومند در کشور خیلی فراوان است و می‌توانند مذاکرات را اداره کنند و ما هم کمک می‌کنیم.»

بخش پایانی این نشست خبری به بوئیدن مشک دولت سازندگی توسط عطار آن یعنی هاشمی رفسنجانی اختصاص داشت. وی در پاسخ به سؤال خبرنگار فارس مبنی بر اینکه با توجه به اینکه بنای اقتصاد امروز ما بعد از جنگ در دولت سازندگی گذاشته شد، بعد از 10 سال آیا ایراد و اشکال عمده‌ای در عملکرد هشت ساله ریاست جمهوری خود می‌بینید که بیان کنید و دیگر این که آیا این بنا را بستر مناسبی برای اجرای سیاست‌های کلی نظام و سند چشم‌انداز می‌دانید؟ گفت: «عملاً ثابت شد که آن راه درست است. شما چند روز قبل، از رهبری شنیدید که گفتند خلق ثروت مشروع ارزش است، در صورتی که در آن دوره از انتقادات‌شان همیشه این بود که ما به غیر دولتی‌ها میدان می‌دهیم که بیایند در فعالیت‌های اقتصادی مشارکت کنند. بیشتر هم البته در روزهای اول جناح چپ آن روزگار که حالا اصلاح‌طلب هستند و بعداً هم جناح راست که الان اصولگرا هستند، این اشکالات را مطرح می‌کردند. الان آن حرف‌ها دیگر همه حل شده با این چشم‌انداز و با اصلاح اصل 44 قانون اساسی، دیگر جای آن بحث‌ها نیست و خیلی جلو افتاده از آنچه ما فکر می‌کردیم.
من سعی می‌کردم در دولت سازندگی اگر مشکلی را می بینم حل کنم و مشکل مشخصی نمی‌بینم و فقط بعضی کارهای بسیار بزرگ را من در اواخر مطرح کردم که دیر بود و نتوانستیم آنها را اجرا کنیم و ماند و فکر می‌کنم اگر زودتر مطرح می‌کردیم، شاید در دوره آقای خاتمی ادامه پیدا می‌کرد و الان به نتیجه رسیده بود و آنها را در مصاحبه‌های دیگر اعلام کردم و الان خیلی یادم نیست.»

هاشمی نشان داده که ابایی از هزینه کردن از رهبری برای تطهیر یا توجیه عملکرد خود یا مجموعه تحت مدیریتش ندارد و گویا به همین منظور در طول یک نشست خبری بارها از این مرجع برای خود تأییدیه می گیرد. سخنرانی منتشرنشده رهبر انقلاب در سال 75 در دیدار با اعضاء حزب کارگزاران و انتقادات شدید ایشان از این مجموعه که آن روز زمام امور اجرایی کشور را در دست داشتند، مهر خاتمه ای برای سوء استفاده های بعدی این جریان از حمایت های عمومی ایشان بود. حمایت هایی که به منظور تقویت دولت منتخب مردم در اجرای وظایف قانونی در تمام دولت ها از ناحیه ایشان صورت گرفته و می گیرند.

شاید اگر هاشمی که این روزها حضور پر رنگی را در رسانه ها برای خود تدارک دیده، اظهاراتش را به آمار و ارقام رسمی تحدید کرده و آنجا که خود را تلویحاً یا تصریحاً تدوینگر چشم انداز 20 ساله یا سیاستهایی نظیر اصل 44 معرفی می کند، قدری نیز به زیربنای اقتصادی بنا نهاده شده توسط دولت خود و میزان تطابق و ظرفیت های آن برای اجرای این سیاستها، اشاره کند، مجال مناسبی برای روشن شدن ابهامات فراوان و مواج در ذهن مردم فراهم گشته و سرآخر به شفافیتی فارغ از "جوسازیها" بینجامد!