آیا فکر کرده ایم چرا در حج ، انسان خود را باید از بسیاری از حلالها محروم کند ؟
آیا اتحاد لباس آنهم به ساده ترین شکل در حج چه پیامی را به انسانها القاء می نماید ؟
چرا باید در حرکت های نمادین مانند سنگ زدن به شیطان ، تاریخ زندگی حضرت ابراهیم (ع) که محل اتفاق نظر سه دین بزرگ الهی است مرور شود ؟
چرا انسانها با همه اختلافات قومی و نژادی و حتی مذهبی حول یک نقطه یعنی کعبه طواف می کنند ؟
برای پاسخ به این پرسشها به ماهیت دین مراجعه کنیم ، دینی که ما را به حقیقتی فراتر از جهانی فرا می خواند که در آن زندگی می کنیم و آنقدر در آن غرق شده ایم که اصلا جز خواسته های تمام نشدنی دلمان به چیز دیگری فکر نمی کنیم.
دین مبین اسلام بعنوان آخرین مکتب توحیدی رسالت چهانی خود را بروشنی بیان میکند و حج منبری است رفیع و بلند که ندای آزادی و آزادگی را فریاد می کند و اهل ایمان هم با همان قوت پاسخ می دهند لبیک اللهم لبیک
حج ابراهیمی حضور انسانیت را به نمایش می گذارد ، انسانی که می خواهد بندگی خود را در برابر خالق خویش اثبات نماید و برای اظهار این حقیقت از بسیاری از مباحات و حلالها می گذرد و در یک لباس ساده آن هم متحدالشکل سنت حضرت ابراهیم را زنده نگاه داشته و اعلام می دارد که دین خدا در طول زمان کهنه نمی شود و احکام الهی هرگز تاریخ مصرف ندارند.
حج یعنی مظهر اتحاد انسانها و جلوه وحدت امت اسلامی ، حج یعنی محل برخورد انسان با شیطان ، زیرا شیطان تنها با نصیحت از آدمی دور نمی شود بلکه باید برای راندن او دست به سنگ شد همان اقدامی که مردم فلسطین برای مقابله با شیطان صفتان امریکایی انجام دادند و انتفاضه حرکتی است در راستای حج ابراهیمی و فریاد برائت از مشرکان تداوم بخش بت شکنی ابراهیم است. امید که ما دور افتادگان نیز در انگیزه و نیت خویش با قافله حضرت ابراهیم همدل و همراه باشیم.

منبع : وبلاگ فکر http://fekr.blogfa.com/post-76.aspx