سید سینا حسینی

 پس از سخنان چند روز قبل رئیس جمهوری در موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره) قم که طی آن با قدردانی از زحمات آیت الله محمد تقی مصباح یزدی بر لزوم بهره گیری و استفاده از قدر و منزلت فیلسوف بزرگ جهان اسلام تاکید کرده بودند، بسیاری از دشمنان دیرینه آیت الله مصباح و زخم خوردگان زبان برنده تشیع، بار دیگر و با روشی تکراری، به تخطئه و وارونه جلوه دادن نیت و غرض واقعی ریاست محترم جمهور درباره شخصیت آقای مصباح، پرداختند. اینان که همیشه و هرجا در لوای اصلاح طلبی، صلح و ثبات جامعه را فدای آمال و امیال حزبی و جناحی خود نموده اند، با استحاله مقصود اصلی اشارات رئیس جمهور درباره رئیس موسسه امام خمینی (ره)، اینگونه وانمود کردند که آقای احمدی نژاد بر لزوم استفاده از آقای مصباح در دولت تاکید کرده اند. و این حرکت ناشایست در حالی رخ داد که در روزهای آغازین عمر دولت نهم نیز همین قلم ها با ابزارها و نشریاتی متفاوت، شاگردان و نزدیکان آقای مصباح را از مهره های اصلی هیات دولت و از عوامل تصمیمات کلان اجرایی کشور قلمداد کرده، بانگ ناجوانمردی و نابخردی خود را بیش از پیش آشکار کرده بودند.

 نکته مهمی که پس از اینگونه هجمه ها که سابقه چند ساله و خصوصاً از زمان حاکمیت دولت اصلاحات به این سو داشته، به ذهن خطور می کند این است که، چرا نیروهای دوم خرداد و صاحب منصبان دیروز و مدعیان امروز، تا به این حد نسبت به شخصیت و افکار آیت الله مصباح یزدی حساسیت نشان داده، از کوچکترین فرصتی برای تخریب شخصیت ایشان و مرتبطین ایشان فروگذار نمی کنند؟ چرا این مخالفان با وجود برخی بی اعتقادی ها و بی بنیانی ها که در ساحت کلام و کردارشان نمود واقعی دارد، اظهار ارادت قلبی خود را نسبت به برخی عالمان و دانشمندان دینی که به مراتب در سطحی پایین تر از آیت الله مصباح، قرار دارند، ابراز می کنند، ولی شمشیر خصومتشان هر ساعت و هردم گداخته تر از گذشته بر آرمانها و افکار مصباح یزدی باریدن می گیرد؟

 پرسش های فوق، غرض اصلی از به تحریر درآوردن این نوشتار است. چرا که به نظر، باید زمانی برای پایان اینگونه مناقشات مزورانه در نظر گرفت، که می توان این نوشتار را شروعی بی پرده و صریح، برای مبارزه های جانانه در رزمگاه خیانت و صداقت دانست.

 آنچه در پی می آید، نکاتی است تطبیقی که از ساحت زندگی و آرمان های استاد مصباح یزدی به زندگی و توهمات مخالفانشان سرک می کشد. هر آنچه خواهد آمد، تنها قطره ای است از دریای بیکران ناگفته ها!

 1- عمده مشکل مخالفان آیت الله مصباح یزدی، مخالفت و سرسختی است که اینگونه شخصیت ها با مبانی و مفاهیم اصیل دینی و مذهبی داشته و دارند. تامل در سخنان و عملکرد روزمره اغلب این افراد نشان می دهد که صاحب سخنانی که دین را افیون، واقعه کربلا را نتیجه پدرکشی جنگ بدر، جای امام خمینی و اندیشه های امام را در موزه های تاریخ، قدرت و عصمت اهل بیت را از اموراتی قدسی و ماورایی تا مسائل بازاری و دعاوی عرفی پایین کشانده، به شذوذات ایمان دارند و حتی برخی از آنان افتخار خود را این می دانند که عمری را از 12 سالگی به این سو، دست به وضو نیالوده اند! جای تعجب نیست که مدال دشمنی کسی را به سینه آویخته باشند که عمری را برای تبیین مفهوم واقعی آذرخش کربلای حسینی و نیز پیاده سازی دقیق آرمانها و اهداف امام (ره) که همگی برگرفته از معرفت و اعتقاد ناب او به دین و شریعت محمدی علوی می باشد، صرف کرده است.

 2- آیت الله مصباح یزدی، زره روئین دفاع از ولایت فقیه و آرمانهای انقلاب را سالهاست که بر تن کرده و چه بسیار هجمه ها و ناجوانمردی ها که دیروز و امروز بر او وارد نشده است. نگارنده به یاد می آورد، در سالهایی که موضوع مناظره آیت الله مصباح و دکتر سروش، ورد زبانها بود و عبدالکریم سروش به انحاء مختلف از زیر بار این مناظره فرار می کرد، جمعی از شاگردان نزدیک استاد مصباح به خدمت ایشان مشرف شده و تقاضا کردند که مسئولیت مناظره با سروش به آنان محول شود چراکه شان استاد را اجل از مطالعات متفرقه ای می دانستند که سروش در فلسفه اسلامی و غرب کرده و به آن تمسک می کرد. اما در این میان، فیلسوف یزدی جوابی می دهد که علت واقعی اغلب عداوتهای موجود با او را مشخص می کند. ایشان گفت: این کار به مانند این است که من خود را سپر ولایت کرده ام و در واقع، آماج حملات و تهاجمات دشمنان انقلاب و ولایت قرار گرفته ام. دوست دارم به مانند برخی اصحاب امام حسین (ع)، مانند حبیب ابن مظاهر، تیرهای نشانه رفته شده به سوی ولایت را خود به جان خریده، توفیق دفاع از حریم آن را به اکمل وجه پیدا کنم. (نقل به مضمون)

 آری، برای کسانی که به انحاء مختلف و با پشتوانه های مالی و معنوی متعدد، عمری را برای براندازی و زیر سوال بردن صریح و کنایی ولایت فقیه صرف کرده اند، هویداست شخصیتی چونان آیت الله محمد تقی مصباح یزدی، خار چشم بوده، جسم و روح آنان را بیازارد!

 3- همانطور که مقام معظم رهبری به بهترین صورت بیان فرمودند، شخصیت آقای مصباح، خلا شخصیت هایی مانند شهید مطهری و علامه طباطبایی را یکجا برای جامعه ما پر کرده است. از همین رو، مروری بر زندگانی و حیات فکری این دو بزرگوار به روشنی آشکار می کند که مقابله با التقاط، از مهمترین مبادی و مبانی است که در طول چندین دهه داشت و برداشت علمی توسط این دو بزرگوار به چشم می خورد. امروز نیز برای کمتر کسی جای شک و شبهه باقی مانده است که این رسالت، در حال حاضر تنها و تنها بر دوش استاد مصباح و شاگردان مکتب فکری اش گذاشته شده است و اما مسئله اصلی در این باره این است که؛ جناب استاد به دور از هرگونه سطحی نگری و خوش خیالی، امکان وقوف بر شبهات و اهداف واقعی مخالفان و منادیان سکولاریسم را پیدا کرده، با تیشه بیان و منش خود، ریشه معارضان را به خطر انداخته است. کسانی که در لوای حمایت از زنان، آزادی بیان و توسعه های فرهنگی اجتماعی، آیات صریح الهی و روایات متقن نبوی را به راحتی زیر سوال برده، برای رسیدن به هدف واقعی خود نقاب تزویر به صورت زده، مزورانه پرده دری شرعی! می کنند، اگر از کسی چون محمد تقی مصباح یزدی نهراسیده و خشمگین نباشند، شکی نیست که مشکلاتی روانی و درونی گریبان گیرشان شده است.(شفاهم الله!)

 4- آن زمانی که هنوز صحبت از موسسه هلندی هیفوس، بنیاد دختر دیک چنی، مرکز آمریکایی به ظاهر فرهنگی مستقر در دبی ودوره های آموزشی سفارت انگلیس نبود، این محمد تقی مصباح بود که از ورود چمدانی پر از دلار به خاک ایران، برای توسعه و بسط فعالیت های براندازی دینی و هجمه علیه مقدسات خبر داده، عاملان آن را معرفی نمود. و امروزه می بینیم که نشانه های سخنان استاد، یکی پس از دیگری به مثابه قارچی زشت رو از زمین بایر اصلاحات روییده، ماهیت کسانی را که دیروز با مظلوم نمایی، سعی در تطهیر خود می کردند، یکی پس از دیگری برملا کرده است. با این حساب، برای کسی که چند میلیون دلار بودجه مستقیم از کاخ سفید برای ترویج افکار و تسهیل سخنرانی ها و سفرهای خارجی اش اختصاص یافته، دشمنی با مصباح و فرار از مناظره با او موضوعی مسجل و بی شبهه خواهد بود!

 5- برای کسانی که لباس روحانی بر تن کرده در سفر های خارجی خود و به خیال دوری از چشم نامحرمان! دست در دست زنان و دختران گذارده، با آنان به گفتگوی صمیمی می پردازند، دشمنی با مصباح چه جای تعجب است؟ یکی از شاگردان ارشد استاد مصباح، در زمان فارغ التحصیلی خود از یکی از کشورهای خارجی و هنگام بررسی پرونده انضباطی اش، به وی گفته می شود که وضعیت درس و اخلاق وی عالی بوده و تنها مشکل او بدرفتاری با زنان و گرم نگرفتن با آنها می باشد. چرا که این دانشجو- که اکنون خود از اعاظم اخلاق و فلسفه به شمار می رود- به دلیل تقید و اعتنای کافی و وافی به مسائل و شرعیات اسلام، از رفتارهای خارج از اجازه دین و شریعت پرهیز می کرده است.

 این مورد را ضمیمه موارد متعدی از تساهل و تسامح آقایان اصلاح طلب نموده و آنانی را که به راحتی و بدون هیچ دغدغه ای مرتکب رفتارهای ناصحیح و در بسیاری موراد خارج از دین می شوند، کنید! مضاف بر تکذیبیه ها و توضیحاتی که هر بینننده و شنونده ای را شگفت زده می کند!

 خود قضاوت کنید، آیا همین چند مورد برای دشمنی و خصومت با آیت الله مصباح یزدی و به تبع، عنادی که با ابراز ارادت رئیس جمهور به ایشان دارد، کافی نیست؟ مصادیق زیادند و سخن بسیار، باشد تا وقتی دگر!

منبع