و وصیت من به نویسندگان و گویندگان و روشنفکران و اشکالتراشان و صاحب‌عقدگان آن است که به جای آنکه وقت خود را در خلاف مسیر جمهوری اسلامی صرف کنید و هرچه توان دارید در بدبینی و بدخواهی و بدگویی از مجلس و دولت و سایر خدمتگزاران به کار برید، و با این عمل کشور خود را به سوی ابرقدرتها سوق دهید، با خدای خود یک شب خلوت کنید و اگر به خداوند عقیده ندارید با وجدان خود خلوت کنید و انگیزة باطنی خود را که بسیار می‌شود خود انسانها از آن بیخبرند بررسی کنید، ببینید آیا با کدام معیار و با چه انصاف خون این جوانان قلم قلم شده را در جبهه‌ها و در شهرها نادیده می‌گیرید و با ملتی که می‌خواهد از زیر بار ستمگران و غارتگران خارجی و داخلی خارج شود و استقلال و آزادی را با جان خود و فرزندان عزیز خود به دست آورده و با فداکاری می‌خواهد آن را حفظ کند، به جنگ اعصاب برخاسته‌اید و به اختلاف‌انگیزی و توطئه‌های خائنانه دامن می‌زنید و راه را برای مستکبران و ستمگران باز می‌کنید. آیا بهتر نیست که با فکر و قلم و بیان خود دولت و مجلس و ملت را راهنمایی برای حفظ میهن خود نمایید؟ آیا سزاوار نیست که به این ملت مظلوم محروم کمک کنید و با یاری خود حکومت اسلامی را استقرار دهید؟ آیا این مجلس و رئیس جمهور و دولت و قوة قضایی را از آنچه در زمان رژیم سابق بود بدتر می‌دانید؟ آیا از یاد برده‌اید ستمهایی که آن رژیم لعنتی بر این ملت مظلوم و بی پناه روا می‌داشت؟  آیا نمی‌دانید که کشور اسلامی در آن زمان یک پایگاه نظامی برای امریکا بود و با آن عمل یک مستعمره می‌کردند و از مجلس تا دولت و قوای نظامی در قبضة‌ آنان بود و مستشاران و صنعتگران و متخصصان آنان با این ملت و ذخائر آن چه می‌کردند؟ آیا اشاعة فحشا در سراسر کشور و مراکز فساد، از عشرتکده‌ها و قمارخانه‌ها و میخانه‌ها و مغازه‌های مشروب فروشی و سینماها و دیگر مراکز که هر یک برای تباه کردن نسل جوان عاملی بزرگ بود، از خاطرتان محو شده؟ آیا رسانه‌های گروهی و مجلات سراسر فساد انگیز و روزنامه‌های آن رژیم را به دست فراموشی سپرده‌اید؟ و اکنون که از آن بازارهای فساد اثری نیست، برای آنکه در چند دادگاه، یا چند جوان که شاید اکثر از گروههای منحرف نفوذ کرده و برای بدنام نمودن اسلام و جمهوری اسلامی کارهای انحرافی انجام می‌دهند، و کشتن عده ای که مفسد فی‌الارض هستند و قیام بر ضد اسلام و جمهوری اسلامی می‌کنند شما را به فریاد در آورده، و با کسانی که با صراحت، اسلام را محکوم می‌کنند و بر ضد آن قیام مسلحانه یا قیام با قلم و زبان که أسفناکتر از قیام مسلحانه است، نموده‌اند پیوند می‌کنید و دست برادری می‌دهید؛ و آنان را که خداوند مهدورالدم فرموده نور چشم می‌خوانید، و در کنار بازیگرانی که فاجعة چهارده  اسفند را بر پا کردند و جوانان بیگناه را با ضرب و شتم کوبیدند نشسته و تماشاگر معرکه می‌شوید، یک عمل اسلامی و اخلاقی است! و عمل دولت و قوة قضاییه که معاندین و منحرفین و ملحدین را به جزای اعمال خویش می‌رسانند، شما را به فریاد درآورده و داد مظلومیت می‌زنید؟ من برای شما برادران که از سوابقتان تا حدی مطلع و علاقه‌مند به بعضی از شما هستم متأسف هستم، نه برای آنان که اشراری بودند در لباس خیرخواهی و گرگهایی در پوشش چوپان و بازیگرانی بودند که همه را به باد بازی و مسخره گرفته و در صدد تباه کردن کشور و ملت و خدمتگزاری به یکی از دو قطب چپاولگر بودندـ آنان که با دست پلید خود جوانان و مردان ارزشمند و علمای مربی جامعه را شهید نمودند و به کودکان مظلوم مسلمانان رحم نکردند، خود را در جامعه رسوا و در پیشگاه خداوند قهار مخذول نمودند و راه بازگشت ندارند که شیطانِ نفس اماره بر آنان حکومت می‌کند.
لکن شما برادران مؤمن با دولت و مجلس که کوشش دارد خدمت به محرومین و مظلومین و برادران سر و پا برهنه و از همة مواهب زندگی محروم نماید چرا کمک نمی‌کنید و شکایت دارید؟ آیا مقدار خدمت دولت و بنیادهای جمهوری را با این گرفتاریها و نابسامانیها که لازمة هر انقلاب است، و جنگ تحمیلی با آنهمه خسارت و میلیونها آوارة خارجی و داخلی و کارشکنیهای بیرون از حد را در این مدت کوتاه مقایسه با کارهای عمرانی رژیم سابق نموده‌اید؟ آیا  نمی‌دانید که کارهای عمرانی آن زمان اختصاص داشت تقریباً به شهرها آن هم به محلات مرفه؛ و فقرا و مردمان محروم از آن امور بهرة ناچیز داشته یا نداشتند؛ و دولت فعلی و بنیادهای اسلامی برای این طایفة محروم با جان و دل خدمت می‌کنند؟ شما مؤمنان هم پشتیبان دولت باشید تا کارها زود انجام گیرد و در محضر پروردگار که خواه ناخواه خواهید رفت با نشان خدمتگزاری به بندگان او بروید. 

مهرداد بذرپاش در گفتگو با فارس گفت: گروه‌های مختلف در جبهه اصولگرایان با تفاهم و همدلی مسیر انتخابات مجلس هشتم را طی می‌کنند و ائتلاف رایحه خوش خدمت نیز تاکنون حمایت همه جانبه خود را از این مسیر ابراز داشته است.
مشاور سابق رئیس جمهور با بیان اینکه در میان اصولگرایان هیچ اختلاف ذاتی، وجود ندارد، افزود: اعتقاد ما به مبانی و اصول مشترک، دلیل عمده وحدت ماست، در صورتی که اصلاح‌طلبان از نداشت مبانی مشترک رنج می‌برند و حتی شاید بتوان گفت: اصلاح‌طلبان، اصول و مبنایی ندارند که حال به دنبال مشترکات باشند.
وی اعتقاد به اصلاح را در متن اصولگرایی دانست و بیان داشت: اصلاح‌طلبی، جز در متن اصولگرایایی امکان پذیر نیست چرا که در غیر این صورت مانند شاخ و برگی می‌ماند که ریشه در خاک ندارد.
وی افزود: اکنون عناصر جبهه دوم خرداد سعی می‌کنند با اعتراف به تندروی‌های خود در 8 سال دولت آقای خاتمی چهره‌ای متفاوت از خود ارائه دهند که با نگاهی به افراد تصمیم‌گیر در بین آنها متوجه می‌شویم که این ادعا، دروغی بیش نیست.
بذرپاش بیان داشت: از جمله معایب جبهه دوم خرداد، عدم پایبندی به مبانی اخلاقی است که کتمان دستاوردهای دولت در 2 سال اخیر از جمله این بی‌اخلاقی‌ها است.
وی افزود: احمدی‌نژاد در دو سال اخیر، معیاری را برای تحرک و تلاش مسئولان معرفی کرد که منتقدین دولت نیز در محافل خصوصی خود زبان به اعتراف گشوده‌اند که هر کس بعد از احمدی‌نژاد سکان هدایت دولت را در دست بگیرد در برابر این معیار ثبت شده، کار و مسئولیتش بسیار سنگین خواهد بود اما متاسفانه در رسانه‌های خود زبان به تخریب دولت باز می‌کنند.
بذرپاش در پاسخ به سؤال خبرنگار فارس در مورد مطالب یک سایت خبری در مورد ادامه تحصیل وی، گفت: این از جمله بد اخلاقی‌ها و بی‌انصافی‌هایی بود که متاسفانه این سایت در پرونده خود از این دست بی‌انصافی‌ها بسیار داشته است.
وی افزود: ورود به دوره دکترا در کشور از 3 مسیر انجام می‌شود، یکی آزمونی است که هر دانشگاه به طور اختصاصی برگزار می‌کند که در این بخش بورسیه دستگاه‌ها و نهادهای اجرایی نیز حضور دارند، روش دوم دوره‌های فراگیر و دوره های شبانه است و روش سوم بورسیه وزارت علوم برای اعزام به خارج کشور یا داخلی است.
وی بیان داشت: همه ساله تعداد زیادی از دانشجویان از طریق وزارت علوم جهت ادامه تحصیل در مقطع دکترا به خارج از کشور اعزام می‌شوند و از اول انقلاب تاکنون بیش از 15 هزا نفر برای تحصیل در این مقطع توسط وزارتخانه اعزام شده‌اند.
بذرپاش افزود: در سال تحصیلی جاری از طریق دانشگاه‌های مختلف کشور بیش از هزار نفر به وزارت علوم جهت بورس معرفی شده‌اند که پس از معرفی باید از 5 فیلتر در وزارت علوم جهت انتخاب عبور می‌کردند.
وی از گزینش،‌ آزمون، مصاحبه علمی، امتحان زبان IELTS و اولویت سهیمه‌ها به عنوان معیارهای وزارت علوم برای پذیرش دانشجویان نام برد و اظهار داشت: امسال از میان هزار نفر معرفی شده، 150 نفر بورسیه خارج و 150 نفر بورسیه داخلی شده‌اند.
بذرپاش بیان داشت: بنده نیز مراحل مختلف آزمون‌های وزارت علوم را گذراندم و از اولویت سهیمه‌ای نیز استفاده نکرده‌ام.
بذرپاش افزود: هر چند مراحل آزمون وزارت علوم را گذرانده‌ام اما به علت مشغله کاری از 6 ماه قبل تصمیم به عدم شرکت در این دوره گرفته بودم، لذا این قضیه از قبل برای من منتفی شده است.
وی در پاسخ به برخی مسائل مطروحه این سایت در مورد کیفیت دوران تحصیل خود گفت: پایان‌نامه دوره کارشناسی ارشد را با نمره 5/19 و درجه عالی به اتمام رسانده‌ام که اسناد و سوابق آن نیز موجود است.
وی افزود: البته این حرف‌ها را فردی زده که دوره فوق لیسانش را پولی و با هزینه ترمی 2 الی 3 میلیون تومان گذرانده و انشاءالله که این پول‌ها که صرف تحصیل ایشان می‌شود از منابع حلال باشد.
بذرپاش بیان داشت: البته ما به تاسی از پدرانمان که در مقطع 8 سال دفاع مقدس، چیزی جز ادای تکلیف برای ایشان مهم نبوده است و جانشان را دراین راه فدای انقلاب کردند، در برابر تخریب‌هایی که این روزها مخالفین دولت انجام می‌دهند، تکلیف خود را انشاء الله فراموش نخواهیم کرد.
وی در پایان افزود: ما بیمی از این نداریم که فدایی راه دولت اصولگرایی باشیم که مقام معظم رهبری بارها بر حمایت از آن تاکید کرده‌اند و در این راه از گذاشتن آبرو و جان خود نیز دریغ نداریم.

بررسی روند سابق ائتلاف اصولگرایان و عوامل برهم زننده آن در دقیقه 90، به جهت جلوگیری از تکرار این اتفاق تلخ ضروری است.

 به گزارش رجانیوز، در حالیکه تشکیل گروههای 11 نفره اصولگرایان در تمام استانهای کشور و تدوین منشوری برای گزینش مصادیق در لیست نهایی تاکنون بدون حاشیه پیش رفته است اما به منظور رعایت جوانب احتیاط باید برای عواملی که در انتخابات ریاست جمهوری وشوراها به شکاف میان طیف های اصولگرا و خروج لیستهای متفاوت در دقیقه 90 انجامید، پیشاپیش چاره جویی شود که البته تشکیل شورای 5 نفره مرضی الاطراف به این منظور اقدامی هوشمندانه اما ناکافی است.

از سوی دیگر شورای 6+5 تهران از حساسیت بیشتری برخوردار بوده و برآیند نهایی اقدامات و اعلام مواضع این شورا، به نوعی در اغلب نقاط کشور نیز الگو قرار می گیرد. در حالیکه این شورا، مجموعه طیف های متنوع اصولگرایان را دربرگرفته، برخی اظهارنظرها در راستای وزن بخشیدن به گروههای حاشیه ای و افزایش عطش سهم خواهی است.

 همچنین علیرغم حضور نمایندگان طیفهای اصولگرا، دلیل اصرار برخی از این افراد بر انکار نمایندگی  بخشهایی که پیش از این، ارتباطات آشکاری انتخاباتی داشته اند، مبهم می باشد.

من هم امروز به یاد آن شهید راه خدا به شما برادران مؤمن عرض می‌کنم اگر ما با دست جنایتکار امریکا و شوروی از صفحة روزگار محو شویم و با خون سرخ شرافتمندانه با خدای خویش ملاقات کنیم، بهتر از آن است که در زیر پرچم ارتش سرخ شرق و سیاه غرب زندگی اشرافی مرفه داشته باشیم. و این سیره و طریقة انبیای عظام و ائمة مسلمین و بزرگان دین مبین بوده است و ما باید از آن تبعیت کنیم، و باید به خود بباورانیم که اگر یک ملت بخواهند بدون وابستگیها زندگی کنند می‌توانند؛ و قدرتمندان جهان بر یک ملت نمی‌توانند خلاف ایدة آنان را تحمیل کنند.
از افغانستان عبرت باید گرفت با آنکه دولت غاصب و احزاب چپی با شوروی بوده و هستند، تاکنون نتوانسته‌اند توده‌های مردم را سرکوب نمایند. علاوه بر این اکنون ملتهای محروم جهان بیدار شده‌اند و طولی نخواهد کشید که این بیداریها به قیام و نهضت و انقلاب انجامیده و خود را از تحت سلطة ستمگران مستکبر نجات خواهند داد. و شما مسلمانانِ پایبند به ارزشهای اسلامی می‌بینید که جدایی و انقطاع از شرق و غرب برکات خود را دارد نشان می‌دهد؛ و مغزهای متفکر بومی به کار افتاده و به سوی خودکفایی پیشروی می‌کند و آنچه کارشناسان خائن غربی و شرقی برای ملت ما محال جلوه می‌دادند، امروز به طور چشمگیری با دست و فکر ملت انجام گرفته و ان‌شاء‌الله تعالی در دراز مدت انجام خواهد گرفت. و صد افسوس که این انقلاب دیر تحقق پیدا کرد و لااقل در اول سلطنت جابرانة کثیف محمدرضا تحقق نیافت؛ و اگر شده بود، ایران غارتزده غیر از این ایران بود.

گزیده ای از سخنرانی آیت الله مصباح یزدی در مراسم افتتاحیه دفتر پژوهش های فرهنگی در مشهد مقدس

 انقلابی که قریب سه دهه پیش با هزینه سنگینی به پیروزی رسید و به دنبال آن یک دوران هشت ساله دفاع مقدس با پیشکش کردن صدها هزار گل زیبا و غیرقابل جبران به انجام رسید، برای این بود که اهداف مقدس اسلام که همان اهداف آفرینش الهی است تحقق پیدا کند و ما به نوبه خودمان قدمی در راه فراهم شدن مقدمات برای ظهور حضرت بقیة الله الاعظم ارواحنا فداه برداریم.

 همانطور که مستحضر هستید، مقام معظم رهبری مراحلی را برای این حرکت ترسیم فرمودند که بعد از اصل پیروزی انقلاب و تشکیل نظام اسلامی و نهادهای این نظام از لحاظ ساختاری، نوبت به تشکیل دولت اسلامی می رسد که این ساختار را با محتوای اسلامی تحقق بخشد. حرکتهایی در طول این چند دهه با نوسانات و نزول و صعودهایی انجام گرفته و امروز بحمدالله در مرحله ای زندگی می کنیم که یک قوس صعودی در حال ترسیم است و خیلی امیدها به این بسته شده که یک مرحله امیدبخش و فرج آفرینی باشد. برای این مرحله هم شعارهایی مطرح شده که گوشنواز است و همه فطرتها با آن آشنا هستند: شعار عدالت، مهرورزی و چیزهایی از این قبیل.

 آیا با طرح این شعارها و حرکتهایی که نمونه های آن در دو سال گذشته انجام گرفته است، آیا ما صددرصد به هدف مطلوب از این مرحله خواهیم رسید؟ جواب این سؤال خیلی آسان نیست. اجمالاً میشود گفت که این مرحله هم مراتبی دارد و زمان می طلبد. بعضی از مراتب آن در این دو سال گذشته انجام گرفته است و بعضی دیگر احتمالاً در دو سال بعد؛ تا بعد خدا چه بخواهد. امیدواریم در ادامه هم شرایطی فراهم شود که این مراتب تشکیکی و تکاملی هرچه بیشتر و بهتر و سریعتر تحقق پیدا کند. این یک جواب اجمالی است. بله! هر چیز مراتبی دارد و به تدریج باید حاصل شود ولی این جواب را در همه مسائل اجتماعی می شود مطرح کرد؛ تحولات اجتماعی، دفعی نیست و احتیاج به زمان و فراهم شدن شرایط و رفع موانع دارد. اما یک سؤال دقیقتری در بطن این سؤال هست که آیا روندی که شروع شده و شعارهایی که طرح شده است، مطلوب و کامل است و هیچ کمبودی ندارد؟   ادامه مطلب

من به شما احزاب و گروهها، چه آنان که به چپگرایی معروف ـ گرچه بعضی شواهد و قرائن دلالت دارد که اینان کمونیست امریکایی هستند ـ و چه آنان که از غرب ارتزاق می‌کنند و الهام می‌گیرند و چه آنها که با اسم «خود مختاری» و طرفداری از کرد و بلوچ دست به اسلحه برده و مردم محروم کردستان و دیگر جاها را از هستی ساقط نموده و مانع از خدمتهای فرهنگی و بهداشتی و اقتصادی و بازسازی دولت جمهوری در آن استانها می‌شوند، مثل حزب «دموکرات» و «کومله» وصیت می‌کنم که به ملت بپیوندند. و تاکنون تجربه کرده‌اند که کاری جز بدبخت کردن اهالی آن مناطق نکرده‌اند و نمی‌توانند بکنند، پس مصلحت خود و ملت خود و مناطق خود آن است که با دولت تشریک مساعی نموده و از یاغی‌گری و خدمت به بیگانگان و خیانت به میهن خود دست بردارند و به ساختن کشور بپردازند و مطمئن باشند که اسلام برای آنان هم از قطب جنایتکار غرب و هم از قطب دیکتاتور شرق بهتر است و آرزوهای انسانی خلق را بهتر انجام می‌دهد.
و وصیت من به گروههای مسلمان که از روی اشتباه به غرب و احیاناً به شرق تمایل نشان می‌دهند و از منافقان که اکنون خیانتشان معلوم شد گاهی طرفداری می‌کردند و به مخالفانِ بدخواهان اسلام از روی خطا و اشتباه گاهی لعن می‌کردند و طعن می‌زدند، آن است که بر سر اشتباه خود پافشاری نکنند و با شهامت اسلامی به خطای خود اعتراف، و با دولت و مجلس و ملت مظلوم برای رضای خداوند هم‌صدا و هم‌مسیر شده و این مستضعفان تاریخ را از شرّ مستکبران نجات دهید؛ و کلام مرحوم مدرس، آن روحانی متعهد پاک سیرت و پاک اندیشه را به خاطر بسپرید که در مجلس افسردة آن روز گفت: اکنون که باید از بین برویم چرا با دست خود برویم.

خبرگزاری فارس:حضرت آیت‌الله خامنه‌ای تأکید کردند؛ آمریکا و برخی کشورهای غربی چون دارای توانایی علمی هستند به خود اجازه می دهند که در سطح بین المللی به دیگران زور بگویند بنابراین برای ایستادگی در مقابل این زورگویی ها باید مجهز به علم شد.   ادامه مطلب

آیت‌ا... مصباح یزدی:
انتظار فرج، امید پیروزی و انگیزه مقاومت است

اشاره: آن‌ چه‌ می‌خوانید، گزیده‌ای‌ از سخنان‌ آیت‌الله‌ مصباح‌ یزدی‌ در همایش‌ «جوان، امید و انتظار» در بروجن‌ می‌باشد که تقدیم شما می‌کنیم.

ایام‌ مبارک‌ میلاد مسعود بقیه`‌اللهالا‌‌عظم‌ ارواحنا فداه را به‌ پیشگاه آن‌ حضرت‌ تبریک‌ و تهنیت‌ عرض‌ می‌کنم‌ و از خدای‌ متعال‌ درخواست‌ می‌کنیم‌ که‌ عیدی‌ ما را تعجیل‌ در ظهور آن‌ حضرت‌ قرار دهد. شاید در فرهنگ‌ اقوام‌ و ادیان‌ مختلف، واژه خاصی‌ به‌ نام‌ انتظار سراغ‌ نداشته‌ باشیم. بنده‌ در حد اطلاعات‌ محدودم، غیر از دین‌ مقدس‌ اسلام‌ و بخصوص‌ مذهب‌ تشیع، مفهوم‌ انتظار به‌ عنوان‌ یک‌ مفهوم‌ مقدس‌ و مورد توجه‌ را سراغ‌ ندارم. شاید این‌ واژه‌ ابتدا از حدیث‌ شریف‌ پیامبر اکرم‌ (ص) رایج‌ شده‌ باشد که‌ فرمودند: «افضل‌ عباده انتظار الفرج»؛ انتظار فرج، بالاترین‌ عبادت است‌. بعد هم‌ وقتی‌ مسأله‌ غیبت‌ امام‌ دوازدهم‌ مطرح‌ شد، ائمه‌ اطهار(ع) پیشاپیش‌ به‌ شیعیانشان‌ تأکید کردند که‌ شما باید همواره‌ منتظر ظهور آن‌ حضرت‌ باشید. این‌ هم‌ عامل‌ دومی‌ بود که‌ این‌ واژه‌ بخصوص‌ در فرهنگ‌ شیعیان‌ جایگاه‌ ویژه‌ای‌ پیدا کند. البته‌ این‌ واژه‌ کم‌ و بیش‌ دستخوش‌ تفسیرهای‌ نادرستی‌ شد و کسانی‌ با انگیزه‌های‌ مختلفی‌ معنای‌ صحیح‌ این‌ کلمه‌ و هدف‌ گوینده‌ را فراموش‌ کردند و این‌ گونه‌ تعبیر نمودند که‌ ما باید تا ظهور امام‌ زمان‌ (ع) منتظر بمانیم؛ یعنی‌ کاری‌ انجام‌ ندهیم،‌ تا اصلاح‌ جامعه‌ به‌ دست‌ مبارک‌ ایشان‌ انجام‌ گیرد! چون‌ ما هر چه‌ تلاش‌ کنیم، هدر می‌رود!

شاید بزرگ‌ترین‌ عامل‌ برای‌ این‌ تحریف‌ معنوی، روح‌ تنبلی‌ و تن‌ آسایی‌ باشد. یکی‌ از ویژگی‌های‌ روحی‌ اکثر انسان‌ها راحت‌طلبی، تن‌ آسایی‌ و تنبلی‌ است‌ و تا جایی که ممکن باشد از هر گونه‌ اقدامی‌ که‌ احتیاج‌ به‌ تلاش، سرمایه‌ گذاری، صرف‌ وقت، کوشش، زحمت‌ و رنج‌ داشته‌ باشد پرهیز می‌کنند. بسیاری‌ از مفاهیم‌ دینی‌ به‌ خاطر همین‌ تنبلی‌ ما متدینان‌ دچار تحریف‌ معنوی‌ شده‌ است. مفهوم‌ دیگری‌ را مثال‌ می‌زنم: یکی‌ از واژه‌هایی‌ که‌ در قرآن‌ کریم‌ بسیار مورد تأکید و تکرار قرار گرفته، «توکل» است. می‌فرماید: اگر ایمان‌ دارید، بر خدا توکل‌ کنید. یعنی‌ لازمه‌ ایمان‌ به‌ خدا این‌ است‌ که‌ انسان‌ بر او توکل‌ داشته‌ باشد. واژه‌ای‌ با این‌ تقدس‌ که‌ در کنار توحید و ایمان‌ به‌ خدا ذکر می‌شود، وقتی‌ به‌ دست‌ افراد راحت‌طلبی‌ می‌افتد، به‌ این‌ صورت‌ تفسیر می‌شود که‌ انسان‌ باید بنشیند، خدا خودش‌ روزی‌ رسان‌ است! یعنی‌ تلاش‌ نکن! بخصوص‌ آن‌ جایی‌ که‌ وظیفه‌ سنگینی باشد و احیاناً باید ریسک‌ کرد، می‌گوید بنشین‌ و فقط‌ بر خدا توکل‌ کن؛ کار درست‌ می‌شود! در آغاز حمله‌ دشمن‌ بعثی‌ به‌ ایران، بسیاری‌ از مردمی‌ که‌ همین‌ روحیه‌ را داشتند، می‌گفتند: خود آقا حفظ‌ می‌کند، خیلی‌ ناراحت‌ نباشید، تلاش‌ نکنید، توکلتان‌ بر خدا باشد و بسیاری‌ از موارد دیگر! وقتی‌ پای‌ تکلیف‌ سنگینی‌ در میان‌ می‌آید که‌ باید تلاش‌ کرد، آن‌ جا مفهوم‌ توکل‌ پیدا می‌شود و می‌گوید لا‌زم نیست کار کنید، بر خدا توکل‌ داشته‌ باشید، خودش‌ درست‌ می‌شود! در صورتی‌ که‌ مفهوم‌ توکل‌ اصلاً برای‌ افاضه‌ چنین‌ معنایی‌ نیست. منظور از توکل‌ این‌ است‌ که‌ انسان، دست‌ خدا را ورای‌ اسباب‌ مادی‌ ببیند و اعتمادش‌ به‌ خدا باشد. اسباب‌ را باید به‌ عنوان‌ انجام‌ وظیفه‌ به‌ کار گرفت؛ ولی‌ امید و اعتماد انسان‌ باید بر خدا باشد. نتیجه‌اش‌ این‌ می‌شود که‌ وقتی‌ اسباب‌ هم‌ نباشد ناامید نمی‌شود، می‌گوید خدا هست. روح‌ توکل‌ این‌ است‌ که اعتماد قلبی‌ آدمی‌ به‌ خدا باشد. تکلیف‌ را انجام‌ بدهد و دلش‌ وابسته‌ به‌ خدا باشد.

مفهوم‌ انتظار که‌ در کلام‌ رسول‌ الله‌ و ائمه‌ اطهار(ع) مطرح‌ شده، برای‌ یک‌ هدف‌ بسیار مهم‌ و سازنده‌ای‌ است‌ که‌ نقش‌ عظیمی‌ در سعادت‌ انسان‌ در دنیا و آخرت‌ دارد؛ ولی‌ اشخاص‌ راحت‌ طلب‌ آن‌ را تحریف‌ کردند و معنایش‌ را تنزل‌ دادند به‌ این‌ که‌ یعنی‌ انسان‌ فلج‌ شود و کار و فعالیتش‌ را کنار بگذارد! به‌ هر حال‌ یکی‌ از راه‌های‌ شیطانی‌ که‌ بعضی‌ انسان‌ها از آن‌ سوءاستفاده‌ می‌کنند، همین‌ تحریف‌ و تفسیر غلط‌ برای‌ واژه‌ها است‌ که‌ تبعات‌ زیان‌ باری‌ برای‌ فرد و جامعه‌ دارد. کار به‌ جایی‌ رسیده‌ بود که‌ اصلاً مذهب‌ شیعه‌ به‌ عنوان‌ «مذهب‌ انتظار» تقریباً مساوی‌ با تنبلی‌ شناخته‌ می‌شد! می‌گفتند شیعه‌ها اهل‌ انتظار هستند و تلاش‌ نمی‌کنند! این‌ بود که‌ قبل‌ از انقلاب، بعضی‌ از نویسندگان‌ کتابی‌ نوشتند در این‌ باب‌ که‌ مذهب‌ شیعه، مذهب انتظار نیست؛ بلکه‌ مذهب‌ اعتراض‌ است. البته‌ این‌ هم‌ یک‌ نوع‌ تحریف‌ بود!

این‌ که‌ پیامبر (ص) فرمودند: «افضل‌ عباده انتظار الفرج»، اختصاص‌ به‌ انتظار ظهور امام‌ زمان‌ ندارد؛ بلکه‌ انتظار هر فرجی‌ است. این‌ یک‌ درس‌ بزرگ‌ تربیتی‌ و مبتنی‌ بر اصول‌ صحیح‌ روانشناختی‌ است. هر انسانی‌ وقتی‌ می‌خواهد کاری‌ انجام‌ دهد، باید به‌ نتیجه‌اش‌ امید داشته‌ باشد. اگر کسی‌ به‌ نتیجه‌ کارش‌ امیدی‌ نداشته‌ باشد، تلاش‌ هم‌ نمی‌کند. بزرگ‌ترین‌ عامل‌ برای‌ فعالیت‌ انسان‌ و رسیدن‌ به‌ سعادت‌ این‌ است‌ که‌ به‌ نتیجه‌ کارش‌ امید داشته‌ باشد. اگر امید را از انسان‌ بگیرند، شاید طولی‌ نکشد که‌ چشم‌ از زندگی‌ ببندد؛ یعنی‌ نتیجه‌ ناامیدی، تن‌ دادن‌ به‌ مرگ‌ است. البته‌ اینکه‌ می‌بینیم‌ بعضی‌ها ناامید می‌شوند و در عین‌ حال‌ زنده‌ هم‌ هستند، برای‌ این‌ است‌ که امیدهای‌ دیگری‌ دارند. بنابر این‌ می‌توانیم‌ بگوییم‌ که روح‌ زندگی، امید است. بر‌ترین‌ خدمت‌ برای‌ انسان‌هایی‌ که‌ در تنگا واقع‌ می‌شوند، این‌ است‌ که‌ امیدشان‌ به‌ گشایش‌ را افزایش‌ داد. پیغمبر اسلام‌ (ص) در این‌ بیان‌ کوتاه‌ یک‌ درس‌ بسیار بزرگ‌ تربیتی‌ به‌ امت‌ خودش‌ داده‌ است. ما عبادت‌های‌ مختلفی‌ اعم‌ از نماز، روزه، انفاق، حج، رسیدگی‌ به‌ دیگران، جهاد، سحرخیزی، تضرع‌ در پیشگاه‌ الهی‌ و... داریم؛ پیغمبر می‌فرماید بهترین‌ عبادت‌ برای‌ شما این‌ است‌ که‌ امید فرج‌ داشته‌ باشید؛ یعنی‌ تسلیم‌ عوامل‌ مخالف‌ نشوید.

به‌ راستی‌ چرا امید به‌ فرج، بالاترین‌ عبادت‌ها محسوب می‌شود؟ برای‌ این‌که‌ مؤ‌من‌ وقتی‌ می‌بیند عواملی‌ در حال‌ تسلط‌ بر او هستند و راه‌ نجاتی‌ ندارد، در اثر ایمان‌ به‌ خدا تسلیم‌ این‌ عوامل‌ نمی‌شود و می‌گوید: دست‌ خدا بالاتر از این‌ها است؛ دشمن‌ هر قدر قوی‌ باشد، من‌ قدرتی‌ بالاتر از او را می‌شناسم. بدین‌گونه‌ به‌ خدا توجه‌ پیدا می‌کند، ایمانش‌ تقویت‌ می‌شود، و در مقابل‌ عوامل‌ ضد ایمان‌ ایستادگی‌ می‌کند. روح‌ همه‌ عبادت‌ها هم‌ به‌ توجه‌ به‌ خدا برمی‌گردد، اگر چه‌ شکل‌ها و شرایطش‌ فرق‌ می‌کند. حالا چرا بالاترین‌ عبادت؟ برای‌ این‌ که‌ سقوطش‌ در این‌ جا مساوی‌ با مرگ‌ است؛ البته‌ مرگ‌ فیزیکی‌ یا مرگ‌ اجتماعی. آن‌ چه‌ او را نجات‌ می‌دهد و فعال‌ می‌کند که‌ بتواند حیات‌ خود و خانواده‌اش‌ را حفظ‌ کند و به‌ جامعه‌ خدمت‌ نماید، امید است؛ پس‌ در این‌ حال‌ هیچ‌ عبادتی‌ به‌ اندازه‌ این‌ امید ارزش‌ ندارد. امید انسان‌ به‌ اینکه‌ خدا می‌تواند او را از تنگناها در آورد و فرجی‌ برایش‌ حاصل‌ شود، بهترین حالتی‌ است‌ که‌ می‌تواند هم‌ برای‌ خودش‌ خدمت‌ کند و هم‌ برای‌ جامعه،‌ و به‌ همین‌ سبب‌ «افضل‌ العباده`» است. پس‌ این‌ حدیث، مفهومی‌ عام‌ دارد و اختصاص‌ به‌ مسأله‌ انتظار ظهور ندارد.

البته‌ ما که معتقد به‌ وجود امام‌ دوازدهم‌ هستیم، امام‌ زمان‌ (ع) با این‌ که‌ غایب‌ است، می‌تواند از خدا بخواهد که‌ ما را نجات‌ دهد، همان‌ طور که‌ صدها و هزارها نمونه‌اش‌ را شنیده‌ایم‌ و میلیون‌ها نمونه‌اش‌ به‌ اطلاع‌ ما نرسیده‌ است. کسانی‌ در بیابان‌ گم‌ شده‌ بودند و هیچ‌ زاد و توشه‌ای‌ هم‌ نداشتند، اگر به‌ خدا و حضور امام‌ زمان‌ (ع) و مقام ایشان در پیشگاه‌ الهی‌ ایمان‌ نداشتند، تن‌ به‌ مرگ‌ می‌دادند؛ اما به‌ امام‌ زمان‌ (عج) متوسل‌ شدند و در فرصت‌ کوتاهی‌ وسیله‌ نجاتی‌ برای‌ آن‌ها پیدا شده‌ است. گاهی‌ خود آقا(عج) را زیارت‌ کرده‌اند و گاهی‌ شخصی‌ آمده‌ به‌ آن‌ها یاری‌ رسانده‌ است. از این‌ گونه‌ فرج‌های‌ شخصی‌ برای‌ شیعیان‌ فراوان‌ هست‌ و کتاب‌های‌ بسیاری‌ در این‌ زمینه‌ نوشته‌ شده‌ است، درباره کسانی‌ که‌ خدمت‌ آقا رسیده‌اند و مشکلشان‌ حل‌ شده‌ یا به‌ صورت‌های‌ دیگری‌ توسل‌ جسته‌اند و حاجتشان‌ روا شده‌ است.

مسأله‌ مهم‌تر این‌ است‌ که‌ ما یک‌ سری‌ مشکلات‌ اجتماعی‌ هم‌ داریم؛ مشکلاتی‌ که‌ گاهی‌ افراد آگاه‌ را مشرف‌ به‌ مرگ‌ می‌کند، و اگر شرایط‌ عادی‌ باشد و این‌ اعتقادات نباشد، برایشان قابل‌ تحمل‌ نیست؛ تنها چیزی‌ که‌ به‌ این‌ها امید می‌دهد، اعتقاد به‌ امام‌ زمان‌ (عج) و عنایات‌ او است‌ و این‌ که‌ بالاخره‌ روزی‌ با ظهور خویش، همه مشکلات‌ بشر را حل‌ خواهد کرد. این‌ اعتقاد برای‌ زندگی‌ ما خیلی‌ مؤ‌ثر است؛ولی‌ خودمان‌ توجه نداریم‌ چقدر ارزش‌ دارد؛ مثل‌ ماهی‌ در آب‌ می‌مانیم که‌ نمی‌دانیم آب‌ چیست‌ و چقدر ارزش‌ دارد. باید به‌ اقوام‌ و افراد دیگر نگاه‌ کنیم که‌ وقتی‌ در یک‌ مشکلات‌ سختی‌ قرار می‌گیرند، طاقت‌ نمی‌آورند و خودکشی‌ می‌کنند. اگر انتظار فرج‌ باشد، هیچ‌ گاه‌ انسان‌ به‌ چنین‌ گناه‌ بزرگی‌ اقدام نمی‌کند. در بسیاری‌ از اقوام‌ و کشورهای‌ دیگر، حتی‌ پیشرفته‌ترین‌ کشورهای‌ صنعتی، اقدام‌ به‌ خودکشی‌ به‌ صورت‌های‌ مختلف‌ فراوان است. چون‌ سختی‌ها آن‌ چنان‌ آن‌ها را احاطه‌ می‌کند که‌ طاقت‌ نمی‌آورند. ولی‌ ما اهل‌ آرمان‌ هستیم‌ و هدف‌ داریم. ما مردمی‌ هستیم‌ که‌ از تقریباً 40 سال‌ پیش‌ نهایت‌ ناراحتی‌ را در وضع‌ سیاسی‌ - اجتماعی‌ کشورمان داشتیم. رهبری‌ پیدا شد و به‌ ما رهنمود داد که‌ باید در مقابل‌ این‌ رژیم‌ مقاومت‌ کنیم‌ و پرچم‌ نهضت‌ را برافراشت. مردم، سخن‌ او را شنیدند و اجابت‌ کردند. 16 - 15 سال‌ این‌ نهضت‌ طول‌ کشید تا انقلاب‌ پیروز شد. کسانی‌ که‌ امروز در بسیاری‌ از پست‌های‌ مملکتی‌ هستند، بارها گرفتار زندان‌ شدند و شکنجه‌های‌ فراوانی‌ را تحمل‌ کردند. بسیاری‌ از اشخاص‌ زیر شکنجه‌ به‌ شهادت‌ رسیدند. جوان‌های‌ عزیز در این‌ راه‌ شکنجه و شهید شدند. چقدر افراد تبعید شدند و چه‌ مشکلاتی‌ برایشان‌ پیش‌ آمد. مسائل‌ فراوانی‌ رخ‌ داد که‌ فرصت‌ بیانش‌ نیست. من‌ توصیه‌ می‌کنم‌ این‌ خاطرات‌ را فراموش‌ نکنید و قدر نعمت‌ انقلا‌ب و نظام اسلا‌می‌ را بدانید. منظور من‌ از اشاره‌ به‌ این‌ها این است‌ که‌ مردم، یک‌ آرمانی‌ داشتند و حاضر شدند جان‌ خود و فرزندانشان‌ را در این‌ راه‌ بدهند. چنین‌ کسانی‌ این‌ همه‌ مشکلات‌ را تحمل‌ کردند تا یک‌ جامعه‌ اسلامی‌ بر پا گردد و احکام‌ اسلام‌ در آن‌ اجرا شود، دیگر ظلم‌ و تبعیض‌ و رشوه‌ خواری‌ و... نباشد. سرّ پیروزی‌ ما در انقلاب‌ و دفاع‌ مقدس، بیش‌ از هر چیز، انتظار فرج‌ و توسل‌ به‌ اولیای خدا بوده‌ است. در ماجرای‌ جنگ‌ هشت‌ ساله نیز موارد بسیاری‌ پیش‌ آمد که‌ به‌ حسب‌ اسباب‌ ظاهری، شکست‌ ما حتمی‌ بود؛ ولی‌ خدای‌ متعال‌ به‌ برکت‌ توسل‌ به‌ اولیائش‌ رزمندگان‌ را با یک‌ دست‌ غیبی‌ پیروز کرد.

وصیت من به چپ گرایان، مثل کمونیستها و چریکهای فدایی خلق و دیگر گروهها]ی[ متمایل به چپ، آن است که شماها بدون بررسی صحیح از مکتبها و مکتب اسلام نزد کسانی که از مکتبها و خصوص اسلام اطلاع صحیح دارند، با چه انگیزه خودتان را راضی کردید به مکتبی که امروز در دنیا شکست خورده رو آورید و چه شده که دل خود را به چند «ایسم» که محتوای آنها پیش اهل تحقیق پوچ است خوش کرده‌اید؟ و شما را چه انگیزه‌ای وادار کرده که می‌خواهید کشور خود را به دامن شوروی یا چین بکشید؛ و با ملت خود به اسم «توده دوستی» به جنگ برخاسته یا به توطئه‌هایی برای نفع اجنبی به ضد کشور خود و توده‌های ستمدیده دست زدید؟ شما می‌بینید که از اول پیدایش کمونیسم مدعیان آن دیکتاتورترین و قدرت‌طلب و انحصارطلبترین حکومتهای جهان بوده و هستند. چه ملتهایی زیر دست و پای شوروی مدعی طرفدار توده‌ها خُرد شدند و از هستی ساقط گردیدند. ملت روسیه، مسلمانان و غیر مسلمانان، تاکنون در زیر فشار دیکتاتوری حزب کمونیست دست و پا می‌زنند و از هر گونه آزادی محروم و در اختناق بالاتر از اختناقهای دیکتاتورهای جهان به سر می‌برند. استالین، که یکی از چهره‌های به اصطلاح «درخشان» حزب بود، ورود و خروجش را و تشریفات آن و اشرافیت او را دیدیم. اکنون که شما فریب خوردگان در عشق آن رژیم جان می‌دهید، مردم مظلوم شوروی و دیگر اقمار او چون افغانستان از ستمگریهای آنان جان می‌سپارند، و آنگاه شما که مدعی طرفداری از خلق هستید، بر این خلق محروم در هر جا که دستتان رسیده چه جنایاتی انجام دادید و با اهالی شریف آمل که آنان را به غلط طرفدار پر و پا قرص خود معرفی می‌کردید و عدة بسیاری را به فریب به جنگ مردم و دولت فرستادید و به کشتن دادید، چه جنایتها که نکردید. و شما «طرفدار خلق محروم» می‌خواهید خلق مظلوم و محروم ایران را به دست دیکتاتوری شوروی دهید و چنین خیانتی را با سرپوش «فدایی خلق» و طرفدار محرومین در حال اجرا هستید، منتها «حزب توده» و رفقای آن با توطئه و زیر ماسک طرفداری از جمهوری اسلامی، و دیگر گروهها با اسلحه و ترور و انفجار.